Jan Paweł II

• Życie człowieka często wznosi się naprawdę ku niebu dzięki cierpieniu.

Nie mam na myśli cierpienia samego w sobie, pojmowanego jedynie jako dolegliwość fizyczna, ale cierpienie jako drogę, która przygotowuje człowieka do lotu ku górze... (1992)

• Nie ma zła, z którego Bóg nie mógłby wyprowadzić większego dobra. Nie ma cierpienia, z którego nie mógłby uczynić drogi prowadzącej do Niego. (...) Cierpienie ukrzyżowanego Boga nie jest tylko jakimś rodzajem cierpienia pośród innych, mniejszym czy większym bólem, lecz nieporównywalną miarą cierpienia. Chrystus, cierpiąc za nas wszystkich, nadał cierpieniu nowy sens, wprowadził je w nowy wymiar, w nowy porządek: w porządek miłości. ("Pamięć i tożsamość", 2005)

• Następny artykuł